تحلیل اکتشافی مؤلفه های مؤثر بر آموزش به مددجو در بیمارستان ولیعصر (عج) ناجا: مطالعه مقطعی-تحلیلی

مقدمه: انجام آموزش توسط پرستاران از جمله معیارهای مهم در ارتقاء کیفیت مراقبت از مددجویان است که اجرای آن می‏تواند موجب کاهش تنش و هزینه‏ها گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی جامع از وضعیت آموزش به مددجو با استفاده از روش چند متغیره تحلیل عاملی در بیمارستان ولیعصر (عج) ناجا است. مواد و روش‏ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی– تحلیلی با رویکرد اکتشافی است که در سال 1392 با بکارگیری روش چند متغیره تحلیل عاملی، صورت گرفته است و پرسشنامه سنجش وضعیت آموزش به مددجو را که روایی و پایایی آن تایید شده بود، تکمیل کردند. داده‏ها به روش تحلیل عاملی و در نرم‏افزار SPSS نسخه‏ی 21 مورد آنالیز قرار گرفت. یافته‏ها: پس از تکمیل پرسشنامه توسط پرستاران، تحلیل عاملی جهت اکتشاف مؤلفه‏های مؤثر بر آموزش به مددجو صورت پذیرفت. بدین ترتیب پس از انجام تحلیل مؤلفه‏های اصلی با چرخش واریماکس با توجه به ملاک کیزر و ارزش ویژه، 5 عامل استخراج شد. 44% از واحد‏های مورد پژوهش مرد و 56% از ایشان زن بودند. میانگین سنی واحد‏های مورد پژوهش 33/71 با انحراف معیار 7/05 بود. 98 % واحد‏های مورد پژوهش دارای مدرک کارشناسی، 1% دارای مدرک کاردانی و 1% دارای مدرک کارشناسی ارشد بودند. بحث و نتیجه گیری: مبتنی بر یافته‏های به دست آمده، 5 مؤلفه الف) اصل مهارت‏های یاددهی، ارتباطی و انگیزش دهی در آموزش به مددجو، ب) اصل هماهنگی و همکاری در آموزش به مددجو، ج) اصل توجه به زمینه‏های فرهنگی و روانشناختی در آموزش به مددجو، د) اصل ارج گذاری آموزش به مثابه بخشی از مراقبت مددجو و ه) اصل انطباق جنسیتی در آموزش به مددجو استخراج گردید. با توجه به یافته‏های این مطالعه، فرایند آموزش به بیمار دارای اصولی است که پرستاران نسبت به مبانی آن واقف هستند. لیکن جهت تحقق پایدار این فرایند می‏بایست به مؤلفه‏های مؤثر بر آن توجه نمود.